FASULYE, NİMET ve MATEMATİK
Çok eskiden, hani şu sınıflarımızda ve çantalarımızda pahalı ABAKÜS lerin, rengarenk KALEM kutularının, kokulu SİLGİ lerin, her türden pahalı DEFTER lerin ve cicili bicili BESLENME çantalarının olmadığı yıllardan bahsetmek istiyorum biraz, yani, FASULYE lerin eğitimimize katkıda bulunduğu o bizim için çok enteresan olan güzel günlerden…
Ha bu arada, bütün bunlara sahip olan çocukların çok ama çok mutlu olduklarını da söylemek asla mümkün değildir… Çünkü, eğer o çocukları yakından izleseydiniz, çoğunun o güzel kokulu silgilerini şeker diye kemirip hastanelik olduklarını, sıra arkadaşında var diye BARBİ başlıklı kalemler için ağladıklarını, hatta, birbirlerinin saçlarını çekerek darıldıklarını, geri kalan çocukların ise, hem DOYUMSUZ, hem de ARSIZ olduklarını görebilirdiniz…
Nereden mi biliyorum ? Ömrüm, eşim yüzünden ilkokullara gidip, gelmekle, müdürlerle arkadaş olmakla, Milli Eğitim Bakanlığının yetişemediği yerlerde, okullarımıza her türlü yardımı sağlamak ve onarım işleri için ekipler yollamakla geçti…O nedenle ” Çok iyi bilirim ” diyebiliyorum… Yaşamım boyunca sağlam gözlemler yapıp, herkesi ve her şeyi çok dikkatle izlediğim gibi, o dönemde de çocuklarımıza yakın olmuş, onların hal ve hareketlerini yakın takibe almıştım…
Onlara bakarken, kendi çocukluğumuz da geçerdi tabi gözlerimin önünden,,, hani şu fasulyeleri, nohutları, hatta, pirinç tanelerini ARİTMETİK BİLMİ nin içine kattığımız günlerimizi… Aradan zamanlar geçip, biraz daha büyüdüğümüzde de, evlerimizdeki ebeveynlerimizden, ya da, dışarıdaki yaşlılarımızdan sık sık ” Bu da kendini FASULYE gibi nimetten sayıyor ” türünden bir benzetme duymaya başlamıştık…Bir gün dayanamayıp sormuştum babama, ” Fasulye gibi nimetten olmak nedir babacığım ” diye,,,babam : “FASULYE çok önemli bir besin maddesidir” demişti ve ilave ederek, “Hatta, fakir kardeşlerimizin PROTEİN ihtiyacını bile karşılayacak güçtedir, işte o nedenle böyle bir benzetme yapılır ve o kişinin kendini çok değerli sandığını, ama, aslında hiç de o kadar önemli biri olmadığı anlatılmaya çalışılır” falan demişti…
İşte o yılları yaşamış olan bizler, kimin FASULYE kadar değerli olduğunu şıp diye anlarız, asla gözümüzden kaçmaz,,, “Sezar’ın hakkı Sezar’a ” misali, kişiler bizden sadece hak ettiklerini alırlar… Öyle hak etmeden dağıtılacak ne madalya, ne de PAYE vardır bizde… Herkes şapkasını önüne koyup düşünecek ve eğer saygınlığını devam ettirmek istiyorsa ve tabi eğer mümkünse çok mantıklı ve çok AKILLI OLACAK…
Saygı ve sevgiler hepinize…
Hüsnü Sezai BALCI
