ÖLMEK İSTİYORUM…
Tanrı Apollon, kusursuz güzelliği ile dikkat çeken kahin Sibylle’e aşık olur ve bu güzelliğe sahip olmak ister ama kahin; sonsuza kadar bakire kalmaya yemin etmiştir… Apollon ne yaparsa yapsın kendini Sibylle’e kabul ettiremez. Bunun üzerine bir kurnazlık düşünür ve kıza hiç düşünmeden dileyeceği ilk ve tek dileğini koşulsuz kabul edeceğini söyler… Kahin hiç düşünmeden sonsuz yaşam ister yani “ölümsüzlük”, tıpkı Tanrıçalar gibi… Apollon’da kızın dileğini kabul edip onu ölümsüz yapar… Gel zaman git zaman günler ayları, aylar mevsimleri, mevsimler yılları derken zaman gelip geçer ve güzeller güzeli Sibylle yaşlanmaya başladığını görünce yaptığı korkunç hatanın farkına varır… Ölümsüzlüğü isterken “sonsuz gençliği” de istemeyi akıl edememiştir… Evet ölümsüzdür ama yaşlanıyordur… Gençliğinden, güzelliğinden eser kalmamıştır… Yıllardır bu anı bekleyen Apollon, kızın yanına gelerek çok cazip yeni bir teklifle bulunur… Eğer kendisiyle beraber olmayı kabul ederse ona güzelliğini ve gençliğini geri verip sonsuza kadar güzel ve genç yaşayabileceğini söyler… Bekaret yemini edip sonsuza kadar bakire kalmaya yemin eden iffetli Sibylle ise yeminini bozmaz… Apollon reddedilmenin öfkesi ile oradan uzaklaşıp kahini kaderine terk eder… Günden güne daha da yaşlanıp çirkinleşen Sibylle ölümsüzlüğü isterken sonsuz gençliği de istemediği için kendini yer bitirir… Kurudukça kurur, küçüldükçe küçülür, karardıkça kararır ve bir ağustos böceğine dönüşür… Ağustos böceğine dönüşen Sibylle’i bu halde gören etraftaki çocuklar bulup bir kafese kapatıp onunla dalga geçerler ve “söyle bakalım ne istersin Sibylle?” derler durmadan… Sibylle de her defasında onlara bağırarak “ÖLMEK İSTİYORUM” diye cevaplar… O günden beri “ağustos böceği” her öttüğünde aynı şeyi söyler “ölmek istiyorum, ölmek istiyorum”…
*17.yy’lın Tarih ve portre ressamı Hollandalı Carle Van Loo tarafından 1755 yılında tamamlanmış olan “Apollon ve Sibyl” tablosu,St. Petersburg “Museum of Fine Arts”da sergilenmektedir…
Antik Yunan…
Sedef DİNKÇİ
