Şu anda okuyorsunuz
ŞARAP …KUTSAL İÇECEK , SOSYAL ÜRÜN…

ŞARAP …KUTSAL İÇECEK , SOSYAL ÜRÜN…

#şaraptarihi

Çok eski bir şarap hikayesi ile yazımıza başlayalım ; Bir zamanlar , Pers kralı sevdiği nadide ,özenle seçilmiş üzümleri herkesten gizlemek için üzerinde zehir yazan bir kavanoza koyarak saklıyordu, bir gün haremindeki kadınlardan birisi oldukça mutsuz ve hayatından bezmişti, intihar etmek istedi ve bu gizemli saklı sıvıyı gerçekten zehir sanarak içti ..Bir müddet sonra ölüm ne demek şıkır şıkır keyif hali başlamıştı , krala da sundu ve ona içirdiği bu huzur neşe veren içecek cariyeyi kralın gözdesi yapmıştı. İşte o gün ,bugün şarap sevilir olmuş. Rivayet bu ya, gökten üç elma diyelim, biri şarap fıçısına ..Antik çağlardan beri şarap, dini törenlerde, cenaze ziyafetlerinde ve tanrılarla temas ve iletişimi kolaylaştırmak için kullanan seçkinler için son derece egzotik, kutsal ve prestijli bir ürün olarak kabul edildi…Şarap ilk dönemlerinde kutsal bir yiyecek olarak kabul edilecek, ritüellerde kullanımı ve seçkinler ,yöneticiler tarafından törensel ve tanrılara hitaben inançlarda sunumu yüzyıllar boyunca devam edecektir… Bunun bir örneği, İsrail’in kuzeyinde (Lübnan sınırındaki) Kenan dönemine kadar uzanan Tel Kabri Sarayı’nda bulunmuş olup bu alan 6.000 metrekareyi kaplamaktadır… sarayın güney depolama alanındaki dört depo odasına dağıtılmış oldukça fazla şarap kapları bulunmuştur…İnsanlığın şarapla karşılaşmasının nasıl gerçekleştiği bugün hala bilinmemektedir ancak insanların şarap içmeye başladıkları tarihin en azından MÖ 4000’e kadar uzandığı bilinmektedir… Hatta bu tarihin MÖ 6000’e veya daha da geriye gitme ihtimali vardır… Mezopotamya yani Anadolu’dan ,Dicle ve Fırat nehirlerinin arasından Mısır ve İran’a kadar uzanan bölge antik çağlarda şarap üretiminin doğum yeri olarak kabul edilmektedir… Aynı dönemde Çin’de de şarap üretildiğine dair bazı bulgular bulunmaktadır…Fenikeliler sayesinde Yunanistan ,Sicilya kuzey İtalya’ya geçtiği sanılıyor. Antik dönemlerde sular bulaşıcı hastalıklar için çok musait olduğundan şarap susuzluk giderici olarak içilirdi ve sulandırılarak ..Alkol derecesi günümüz şaraplarına göre daha düşük, ve halk genellikle bira içerdi. Asma ve şarabın ritüel kullanımı, Kafkas dağlarında cenaze amaçlı bir mağarada arkeolojik bulgularla doğrulanır ve burada ritüel kullanımının bağcılık keşfiyle bağlı olduğu doğrulanır…Yanı sıra bulunan şarap yapım aletleri , sepetler, ilkel bir üzüm presi, bir kil fermantasyon teknesi ve ayrıca içki kapları ve şarap yapım sürecinden kalan organik kalıntılar bize bu neticeyi vermektedir… Radyo Carbon ile tarihlendirilmesi, M.Ö 4100 – 4000 civarında bir kronoloji vermiştir…Bu bulgular bize, insanoğlunun buluşu şarabın Türkiye’nin doğusundaki dağlık Toros bölgesinde bir yerde olduğunu vermiştir.. Tanrılara şükran ve minnetin sembolü iken aynı zamanda neredeyse tüm eğlence ve toplantıların ana içeceği olan şarap , günlük hayatta bile baharat ve bal gibi maddelerle karıştırılarak, sabahları antik Yunanlının sabah yemeklerini süslemiştir.. Özellikle İlkçağ filozoflarının vazgeçilmez toplantılarında bazen günlerce süren eğlenceleri ve felsefi konuşmalarının ana dayanağı haline gelmişti. Antik Mısırlılar üzümleri aşılayarak kendilerinden beklenmeyecek derecede modern bir sistemle şarap üretmişlerdir… Tarihte bilinen ilk budama yöntemlerini geliştiren ve ilk çardakları kuranlar Mısır uygarlığıdır.. Genellikle bugünkü adı ile “Muscat of Alexandria” yani “İskenderiye Misketi” üzüm türünü kullanarak tatlı beyaz şarap üretmişlerdir… Antik Mısırlı tanrılarına duydukları saygıyı ifade etmek için cenaze törenlerinde de şarap kullanmış, toplumsal kurallar neticesinde ölen kişinin bedeni ve eşyalarını gömülmeden önce şarap ile kutsamıştır. Firavun Tutankhamun’un mezarında üç düzine şarap testisi bulunmuştur. Yunanlıya göre saf şarabın içilmesi , bunun sonucunda sarhoşluk ve tüketicilerinin seks partisine ve sefahate teslimi anlamına geliyordu.. Şarabı sulandırarak içme geleneği, Roma gibi daha sonraki toplumlarda ve kültürlerde de sürdürülecektir…Romalılarla birlikte şarap, Akdeniz diyetinin temel gıdası karakterini kazanacak ve hem kutsal hem de eğlence amaçlı tüm kutlamalarda, partilerde ve ziyafetlerde vazgeçilmez ve temel bir unsur haline gelecektir…Roma’da, cumhuriyetin başlangıcında, şarap üretimi çok sınırlıydı ve sadece kaliteli şaraplar, zengin sınıfın Yunanistan’dan ithal edebileceği ve çok yüksek bir maliyetle getirebildiği şaraplardı… Giderek, ekmekle birlikte sıradan şarap, tüketimi halk arasında bir alışkanlık haline gelene kadar popüler hale gelmiştir… Bu iki yiyecek, nüfusun çoğu için antik Roma diyetinin temel bileşenleri olacaktı…Şarap, Roma’daki tüm ziyafetlerde ve partilerde ön kapıdan girecek ve burada sunulan şarabın miktarı ve kalitesi verilen törene ,partiye çok değer katacak, bir ayrıcalık işareti ve mükemmel bir eğlence unsuru haline gelmesine katkıda bulunacaktı… Bu popülerliğin bir sonucu olarak, bağ ekimi çoğu kırsal çiftlikte en gelişmiş tarımsal faaliyetlerden biri haline gelecek ve şarap üretimi Roma İmparatorluğu’nun en müreffeh ve karlı işlerinden biri haline gelecekti… Önceki dönemlerde gördüğümüz : çemen otu ilaveleri, bal gibi antibakteriyel maddelerin kullanımı , kırmızı biber veya süsen kökü gibi koruyucular veya şarapların organoleptik profilini iyileştirmek için çiçek yapraklarının kullanımı artık geride kalmıştı.. Romalıların akşam törenlerinde gösterdikleri şenlik ve kardeşliğin toplumsal birlikteliğini yansıtan bu gösterilere maksimum fark attıran şarap içme törenleriydi… Yani akşam yemeğinden sonra yapılan ve uzun bir yemekten sonra oluşan özel içki kutlamalarıydı…Yemek yiyenler, bu bitkilerin kokusunun şarabın etkilerini nötralize ettiğini düşündükleri için başlarına sarmaşık ve defne çiçeklerinden yapılmış çelenkleri takarlardı. Hassas bir işlevi yerine getirmesi gerektiğinden, herkes aynı mekanda ve içkili olacağı için mizah ve sarhoşluk durumları nedeniyle genellikle ev sahibi veya ihtiyatlı bir kişi olan bir rexconvivium (akşam yemek ustası ,yöneticisi) tayin ederdi, bazılarını içmeye teşvik etmeli ve diğerlerinin iştahını kesmeliydi. Convivium’da ( akşam yemeği ) tanrılar, vatan ve imparator onuruna şarapla libasyonlar (tanrılara adak içki ,sunu ) yapılır ve içildiğinde bir misafir , orada olmayanların ve özellikle arkadaşlarının sağlığına sunardı. Gelelim başta yazdığımız hikayenin düşmeyen iki elmasına, bir içene, diğeri de içip iyice küfelik olanın kafasına…

Ayla ÖTÜK

#şaraptarihi#aylaötük

Bu içeriğe tepkiniz nasıl oldu?
Bayıldım
0
Kızgın
0
Komik
0
Şaşkın
0
Üzgün
0
Henüz yorum yok. İlk yorumu siz yapın!

Bir cevap bırak

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.

Türkiye'den ve Dünya’dan kadınlara öncelikli olarak, bütün kesimi ilgilendiren haberler tarafımızca bizzat yapılmaktadır. La Femme Nicomedia bir markadır. Her hakkı saklıdır. Bu websitesinde yer alan hiçbir metin/haber izin almadan kopyalanamaz.

Yukarı Kaydır