ANTİK MISIR GÜNEŞ TANRISI ” RA ‘nın KAYIĞI
“Ben kendinden kendini doğuran ve tanrılar topluluğunu meydana getirmek üzere isimleri vücuda getiren büyük tanrı Nu’yum … Kimdir o? O, Ra’dır… Ra, katarındaki tanrıların formunda vücuda getirdiği uzuvlarının isimlerini yaratandır “..
Mısır’da ibadet edilen tanrıların içinde en eski ve en yaygın olanı hiç şüphesiz Güneş tanrısı Ra’dır… O, ilksel su kitlesinde, Nu’da kendini hasıl etmiş ve tanrılar onun uzuvlarının isimleri olmuştur… Tanrı Ra, diğer tanrıların korktuğu bir tanrıdır ancak yine de bütün tanrılar onu gördükleri zaman sevinç içindedirler .. Bu nedenle Horus’un gözü, güneşle temsil edilen Ra’nın gözü olarak da ifade edilir. Yani güneş ve ay Ra’nın gözlerini ifade etmekle birlikte, Horus’un gözleri olarak da anılmaktadır… Amon’un ön plana çıktığı devirlerde Ra’nın, dolayısıyla Amon-Ra olarak Tanrı Amon’un gözü olmaktadır. Tanrı Ra’nın üstünlüğünün kabul edildiği zamanlarda tanrıya karşı gelenlerin üzerine gönderdiği vurucu kuvveti ifade etmektedir…Yine Ra’nın insanların vücudunu gözyaşlarıyla yaptığı ölüler Kitabı’nda yazar ki güneşin gözyaşları da ancak ışınları olabilir… Böylece güneşten yayılan ışınlar da Horus’un gözü olarak adlandırılmıştır. Ra: Rau (vermek, yaptırmak, yaratmak) kelimesinden türetildiği ve böylece “yaratıcı” anlamına geleceği düşünülmektedir.. Çoğu mühür taşları ve muskalarda resmedilen skarabe , sadece ölüm ve tekrar doğuşun sembolü değil, aynı zamanda Ra’nın da nadir görülen bir sembolü olmuştur…
Tanrı Ra’nın iki tane yaşam şafağı vardır. Biri yaşayanlar için sabahın erken saatlerinde güneşin doğmasıyla başlayan, diğeri de güneş batınca ölüler için başlayan şafaktır…Mısırlılara göre Ra, her gün duat’a (öbür dünya) geçmek için, bir saltanat kayığı ile yolculuğa çıktığında, birçok diğer tanrı da bu kayıkla ona eşlik ederdi…O, gün doğumundan öğleye kadar ” Atet Kayığı ” ile öğleden gün batımına kadar da ” Sektet Kayığı ” ile yolculuk yapılır ve, o akşamda gece kayığına binerek büyük yeraltı okyanusundan doğuya, güneşin doğduğu yere giderdi, ölüler de bu esnada O’nu ilahilerle ve methiyelerle selamlardı…Ra’nın gece ve gündüz kayıkla yaptığı bu yolculuklar elbette ki kutsal nehir Nil’de olmaktadır, zira yeryüzünde olduğu gibi gökyüzünde de Nil bulunmaktadır…
Bir Mısırlının umut ettiği şeylerden biri de, saf bir ruha sahip olarak doğudaki ölüler ülkesine giden Ra’nın kayığına binebilmek olmuştur…Ra’nın kayığı, güneşi yok etmek için silahlanan yılan Apep’e karşı daima korunmuştur. Hatta kötülük ilahı olarak bilinen Seth’in, ilk başlarda tanrı Thoth ile güneş kayığını (Ra’nın kayığı) koruduğu rivayet edilmiştir… Güneş tutulmalarının da, kayığın korunamaması yüzünden olduğuna inanılmıştır… Sürekli olarak engellerle karşılaşan Ra’nın kayığı her defasında bu engelleri aşmaktadır, güneşin doğu ufkundan yeniden doğmasını her gün engellemek isteyen Apep de Ra tarafından her gün yenilmektedir .. Yılan Apep’ten başka, devlerle temsil edilen bulutlarla, fırtınalarla, karanlıklarla savaşan ve zafer elde eden Ra, her yere hayat bahşeder, Onun batı ufkuna ulaştığında ölüler diyarında ölmesi geçici bir ölümdür, çünkü o her gün olduğu gibi yeraltının karanlık güçlerinin üstesinden gelip ertesi gün tekrar canlanacaktır..Ra, genellikle başında bir disk bulunan şahin başlı insan biçiminde tasvir edilmiş ve ayrıca Anka Kuşu ve Apis Öküzü gibi yaratıcı bir gücün sembolü olarak görülen Mnevis Öküzü Ra’nın yaşayan ruhu, habercisi, görüntülerinden biri olarak kabul edilmiştir..Derleme Ayla Ötük..
Kaynak; Meryem Çiftçi.. İnan, Eski Mısır Tarih ve Medeniyeti.. Champdor, Mısır’ın Ölüler Kitabı.. Budge, Mısır’da Ölüm Sonrası
#TARİHVEARKEOLOJİNİNGİZEMİ#mısır#aylaötük
