ŞÜKRETMEK

İnsanoğlu olarak bizler hayatın akışına kapıldığımız zamanlarda çoğunlukla şükretmeyi unutuyoruz. Hep bardağımızın boş tarafını görebiliyoruz. Oysa bardağımızın dolu tarafını görmeyi başarabilsek, sahip olduklarımızın farkındalığına varabilsek inanın daha mutlu ve huzurlu bir yaşamımız olur.

Biliyorsunuz “kendimiz hakkında ne düşünüyorsak, işte o kadarız”

Sahip olduklarımızı düşünüp şükretmek varken, sahip olmadıklarımızı düşünüp negatif enerji üretmek gereksizdir. Enerjimizi ihtiyacımız olan şeylere yöneltip, onlara sahip olmak için kullanırsak akışı olumlu etkilemiş oluruz.

Evrende ki dengeyi unutmamalıyız. Bazen bizim şikayet ettiğimiz durumlar, başkalarının şükür sebebi olabilir.

Bazen çocuklarımız bizi çok yorup, zorladıklarında dahi, isyana düşmemeliyiz. Çocuğu olmayan çoğu insanın hayalinde ki tablodur bizim hayatımız.

Sabah uyandığımızda “yine yorucu bir gün beni bekliyor “diye söylenirken, yatağa mahkum olan “keşke yatağımdan kalkıp koşturabilecek gücüm olsa” diyen bir çok kişinin hayaline sahip olduğumuzu unutmamalıyız. Evde ki mobilyaları değiştiremiyorum diye hayıflanmak yerine, evi olmayan, sokakta yaşayanları düşünerek başımızı sokacak bir evimiz olduğu için şükretmek lazım.

Sağlıkla nefes alabilmek, görebilmek, duyabilmek, konuşabilmek, yürüyebilmek vs…Hepsi Yaradan’a şükretmek için çok önemli sebepler…

“ŞÜKRETMEK” hayatımıza girecek daha güzel imkanlara kapıyı açmak demektir. Yeter ki

sonsuz bolluk ve bereket kaynağından istemeyi bilelim…

Bir sonraki yazım; İstemeyi bilmek…

Sevgiyle kalın

Ayşegül Babacan