Bu güne not /Kendinizden özür dileyin.
Yaşamınız boyunca beklentilerinizi görmezden geldiniz, merhametinizin arkasından yürüdünüz. Kendiniz için hiçbir zaman beklentiye girmediniz. Yaşadıklarınızı da yaşayamadıklarınızı da, içinizden haykıran kalbinizin sesini de bastırdınız. Herkese en iyisini yaşatmaya çalışırken kendinize bu şansı hiç vermediniz. Karşılığını almadan üstlendiğiniz görevler denizinde boğulmadan hayatta kalmaya çalıştınız. Alma verme dengesini bozdukça hayatınızda ki dengeyi kaybettiniz. Kendinizi hep ertelediniz. Etrafınızı mutlu etmeye çalışırken kendinizin de mutlu olması gerektiğini unuttunuz. Sizin için biçilen rolleri en iyi şekilde oynarken onların rollerini oynayıp oynamadıklarını sorgulamadınız bile. Hayatınıza girenleri görev olarak gördünüz ve tek hedefiniz görevlerinizi kusursuzca yerine getirmek oldu. Onlarında size karşı görevleri olduğunu düşünmediniz bile. Etrafınızdaki eksiklikleri tamamlama mücadelesi içinde hataları görecek vaktiniz bile olmadı. Sizi üzmelerine, neler hissettirdiklerine aldırış etmeden kendinizi unuttunuz. Unutturmalarına izin verdiniz. Kalbinizin size duyurmaya çalıştığı sesine hep sus dediniz. Hiç kimseye yapmak istemediğiniz haksızlığı en çok kendinize yaptınız. Etrafınızdaki herkesi duydunuz dinlediniz kalbinizin sesine sağır oldunuz.
Ama öyle bir zaman gelecek ki içinizden yükselen çığlığı duymak zorunda kalacaksınız. Sesin nereden geldiğine baktığınız da yorgun, yılgın, bitkin kalbinizin derinlerinde saklanmış çocuğu göreceksiniz.
Şimdi çok geç olmadan içinizde ki o çocuğa elinizi uzatın. Onun bu kadar üzülmesine izin verdiğiniz için, sesini duymadığınız için, görmezden geldiğiniz için, üzerine bu kadar sorumluluk yüklediğiniz için, hakkı olan hiçbir duyguyu yaşatmadığınız için özür dileyin. Kalbinizden, duygularınızdan, çocukluğunuzdan, tüm hislerinizden çok geç olmadan özür dileyin. Unutmayın hayat erteleyenlere torpil geçmez.
Göknil KONGURTAY
